Od ponad 20 lat na Jamnej - miejscowości położonej pomiędzy Tarnowem a Nowym Sączem w gminie Zakliczyn n/Dunajcem gospodarzą ojcowie dominikanie. W czasie ich pracy duszpasterskiej powstał obraz Matki Bożej Niezawodnej Nadziei, który ukoronował bł. Jan Paweł II, wybudowano kościół i rozwijał się ośrodek, do którego przyjeżdża młodzież z różnych stron Polski i nie tylko.
Tradycyjnie przy okazji święta Wniebowzięcia NMP będzie się tu odbywało Święto Pojednania i Odpust Jemneński. Tegoroczne świętowanie rozpocznie się w czwartek – 14 sierpnia o godz. 15, Koronką do Miłosierdzia Bożego, a po niej będzie miało miejsce misterium - Radosny Pogrzeb Matki Boskiej. 15 sierpnia o godz. 10.15 na placu przy kościele pod pomnikiem upamiętniający, poległych partyzantów i mieszkańców wsi Jamna zostaną złożone kwiatu, po czym zgromadzeni wezmą udział w Mszy Świętej. W niedzielę – 17 sierpnia odbędzie się na Jamnej odpust św. Jacka
Program tegorocznych obchodów Święta Pojednania i Odpustu Jamneńskiego
14 sierpnia
Godz. 15.00 – Koronka do Miłosierdzia Bożego
Godz. 15.30 – Misterium – Radosny Pogrzeb Matki Boskiej
Godz. 19.00 – Msza Święta
Główna uroczystość – 15 sierpnia
Godz. 10.15-10.45 – Ceremonia oficjalna (Plac kościelny – pomnik upamiętniający poległych partyzantów i mieszkańców wsi Jamna)
- hymn państwowy
- wystąpienie Starosty Tarnowskiego
- modlitwa za poległych żołnierzy
- złożenie kwiatów przy pomniku
Godz. 11.00-12.15 – Msza Święta polowa w intencji poległych żołnierzy (Msza odpustowa)
Godz. 12.30-15.00 – Polonez na łące/zabawa integracyjna/koncerty zespołów
Godz. 15.00 – Koronka do Miłosierdzia Bożego
17 sierpnia
Godz. 11.00 – Odpust św. Jacka – Msza Święta odpustowa
źródło:Sadeczanin.info Poczytaj o Jamnej - str.30-34 naszej gazety lokalnej
Matka Boża Zielna
W polskiej tradycji ludowej uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nazywano świętem Matki Bożej Zielnej lub Matką Bożą Zielną. W dniu 15 sierpnia obchodzono jedno z najstarszych świąt Maryjnych na Wschodzie, bardzo popularne wśród ludu. Było to święto, podczas którego oddawano cześć Maryi jako Matce Boga. Od początku wieku VI to święto w Palestynie i Syrii staje się wspomnieniem zakończenia życia ziemskiego Maryi, zwane Zaśnięciem Najświętszej Maryi Panny. W Jerozolimie święto to obchodzono głównie w kościele położonym w pobliżu Ogrodu Oliwnego, gdzie znajdował się grób, z którego, jak sądzono, Maryja została wzięta do nieba. Cesarz Maurycy (582-602) poleca święto Zaśnięcia Maryi obchodzić w całym Kościele Wschodnim. Kościół Zachodni święto 15 sierpnia przyjął w połowie wieku VI, a w połowie następnego stulecia, pod wpływem Bizancjum, obchodził je jako uroczystość Zaśnięcia Matki Bożej. W Sakramentarzu Gregoriańskim znajduje się nazwa: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, która upowszechniła się w Kościele Zachodnim (J. Miazek).
Obecnie uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest uroczystością obowiązującą, to znaczy biskup ordynariusz odprawia Mszę Świętą za swoich diecezjan, a proboszcz za swoich parafian, wszyscy wierni (duchowni i świeccy) mają obowiązek uczestniczyć w Eucharystii. Uroczystość ta ma swoją liturgiczną wigilię, podczas której celebruje się specjalną Mszę Świętą o tajemnicy Wniebowzięcia. Wiarę ludu o cudownym zakończenia ziemskiego życia Maryi potwierdził uroczyście papież Pius XII, ogłaszając 1 listopada 1950 w sposób uroczysty (dogmat), że Maryja „otrzymała jako najwspanialsze zwieńczenie swych przywilejów dar wolności od zepsucia cielesnego, i podobnie jak Syn, po zwycięstwie nad śmiercią, została z ciałem i duszą wzięta do chwały niebios, by tam zajaśnieć jako Królowa zasiadająca po prawicy swego Syna, nieśmiertelnego Króla wieków”. W mszalnej prefacji dziękujemy za to, że „dzisiaj została wzięta do nieba Bogurodzica Dziewica. Ona pierwsza osiągnęła zbawienie i stała się wizerunkiem Kościoła w chwale, a dla pielgrzymującego ludu źródłem pociechy i znakiem nadziei. Nie chciałeś bowiem, aby skażenia w grobie doznała Dziewica, która wydała na świat Twojego Syna, Dawcę wszelkiego życia”.
Od końca X wieku z uroczystością Wniebowzięcia łączy się błogosławieństwo ziół leczniczych. Zwyczaj ten nawiązywał do starej tradycji wschodniej, która święto 15 sierpnia łączyła z błogosławieniem pól (J. Miazek). W nawiązaniu do tego zwyczaju pisał o polskiej tradycji Zygmunt Gloger: „Z obchodem tym kościelnym, który rozmaite nosił nazwy, jak: Śmierci, Odpocznienia, Zaśnienia i wreszcie Wniebowzięcia, łączy się w kraju naszym starodawny zwyczaj święcenia ziół polnych, które dziewczęta wiejskie, nazbierawszy dnia poprzedniego, przynoszą do świątyń, aby je kapłan przed wielkim ołtarzem poświęcił”. Uroczystość 15 sierpnia „dawniej obchodzona jako dzień Matki Bożej Dożynkowej, bo zgodnie z rolniczym kalendarzem «na Wniebowzięcie pokończone żęcie» zawiera wiele treści teologicznych, kulturowych i obyczajowych” (H. Szymanderska). Tego dnia lud przynosząc wiązanki zbóż, owoców i roślin dziękował Matce Bożej Wniebowziętej za pomoc w ciężkiej pracy na roli, za opiekę na ludźmi i ich plonami. Prawdę tę wyrażały też legendy. Jedna z nich mówiła, że Matka Boża uciekając z Dzieciątkiem do Egiptu pomogła napotkanemu rolnikowi w sianiu pszenicy. Siew był cudowny, wspaniały. Rzucone w rolę ziarno od razu kiełkowało, rosło i było gotowe do żniwa. Nadjechali ścigający Świętą Rodzinę żołnierze Heroda i zapytali rolnika, czy widział młodą niewiastę z dzieckiem. Odpowiedział, że tak, ale było to wtedy, gdy siał pszenicę. Rozgniewani pojechali dalej (E. Ferenc).
Uroczystość Wniebowzięcia umacnia w nas nadzieję, że jako zbawieni znajdziemy się w domu Ojca w niebie. Wdzięczni Bogu i Jego Matce, przynosząc do poświęcenia wiązanki kwiatów, zbóż, roślin, warzyw, mamy nadzieję, że kiedyś, w wieczności, Maryja przedstawi nas Bogu z naręczem dobrych uczynków, pięknego naszego życia zgodnego z wyznawaną wiarą i przykazaniami.
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, upamiętniająca zwycięską bitwę warszawską z 1920 roku i będąca Świętem Wojska Polskiego, powinna być też dniem gorącej modlitwy w intencji naszej Ojczyzny.
tekst : http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAL/w_sluzbie_08-09_zielna.html#
Od ponad 20 lat na Jamnej - miejscowości położonej pomiędzy Tarnowem a Nowym Sączem w gminie Zakliczyn n/Dunajcem gospodarzą ojcowie dominikanie. W czasie ich pracy duszpasterskiej powstał obraz Matki Bożej Niezawodnej Nadziei, który ukoronował bł. Jan Paweł II, wybudowano kościół i rozwijał się ośrodek, do którego przyjeżdża młodzież z różnych stron Polski i nie tylko.
